Roofs 2001-02-03 Brand

      Er is brand geweest in Volendam. Er is een explosie geweest in Enschede. Alle Horeca aangelegenheden zijn gevaarlijk. Het zijn ware nachtmerries. In de kranten en de overige media is op bijna hysterische wijze verslag gedaan van de rampen De media, zo is maar weer bevestigd, zijn het meest gebaat bij nieuws waarin de oerangsten van mensen worden aangesproken. Je kind gaat naar een nieuwjaarsfeestje en verbrandt, je zit in de woonkamer en er ontploft een bedrijf bij je in de straat. Dat is, zo blijkt, wat mensen willen lezen, zien en horen. In het geval van Volendam is mij in dat opzicht de rede van een schoolmeisje het meest bijgebleven. Die sprak van de beschamende rol van de media. In plaats van respect voor de slachtoffers waren zij verworden tot mediavoer. Brand roept heftige emoties op. Zie je een B- film met veel actie, dan ontploft iedere auto waarop wordt geschoten. Verblijf je in een hotel of appartement met veel verdiepingen dan bekruipt je toch altijd het gevoel van Towering Inferno. Brand appelleert aan een oerangst en is daarom altijd nieuws. Inhakend op de recente rampen, berichtte de Cobouw recent van levensgevaarlijk Piepschuim. Wie de berichten heeft gevolgd, ontkomt bijna niet aan de indruk dat hier een goedkoop mediavuurtje woedt. Wie heeft belang bij dit soort berichtgeving? De producenten van onbrandbare materialen natuurlijk. Die zijn gebaat bij het argument dat hun producten onbrandbaar zijn. De verzekeraars uiteraard. Angst is sowieso het bestaansrecht van alle vormen van verzekeren en brand vormt daar zeer zeker geen uitzondering op. Schade-experts, geen ellende denkbaar of er is wel iemand die zich als expert aanmeldt. De media zelf niet te vergeten. Hoor en wederhoor, liefst met heftige verwijten over en weer, leveren veel artikelen en goedkope publiciteit op. Wie ondervinden nadeel van deze berichten? De producenten van materialen die als brandbaar zijn aangemerkt. In het geval van daken is dat een niet mis te verstane grote groep. Ook de dakdekkers die werken met vuur. Het dak is bijna spreekwoordelijk brandgevaarlijk. Als geschreven moet worden dat een pand goed in de fik heeft gestaan dan wordt dat aangeduid met “de vlammen sloegen uit het dak” Rieten daken hebben al een tijdje het stigma dat “er naar kijken” al brand oplevert. De brandmethode om bitumineuze producten aan te brengen, appelleert aan de angst voor vuur. Een mooi voorbeeld daarvan heb ik altijd gevonden in de directiekamer van een dakbedekkingsbedrijf. Het zoontje van de dakdekker had een tekening voor papa gemaakt en daar stond papa kinderlijk afgebeeld te werken in een vuurzee. Piepschuim (EPS) wordt nu vol onder vuur genomen en in het kielzog daarvan is PU ook al verdacht. De dakdekker is de eerste verdachte als ergens iets tijdens de bouw in brand is gevlogen. De dakenbranche zou er veel aan gelegen moeten zijn om aan te tonen dat het in de praktijk wel meevalt. Ik heb me er altijd over verbaasd dat niet bekend is hoeveel branden er nu werkelijk het gevolg zijn van dakdekkerswerkzaamheden, afgezet tegen het aantal uitgevoerde werken waar brandvrij is gewerkt. De bijdrage van materialen aan branden is ten dele bekend. Een voorbeeld in deze is het feit dat staal als gevolg van hitte snel aan sterkte verliest. De bijdrage van staal aan een brand is absoluut gezien klein maar de bouwvoorschriften maken duidelijk dat constructiestaal beschermd moet worden tegen vuur om de gevolgen bij brand te beperken. Staal staat niet bekend als brandgevaarlijk want je kunt het niet aansteken. EPS schijn je inmiddels ook niet meer zo makkelijk aan te kunnen steken en de bijdrage aan brand is lang niet zo groot als verondersteld, maar niemand gelooft het. Het valt ook niet mee om te schrijven dat het wel meevalt. Er zit geen nieuwswaarde in tenzij er brand in het spel is. Ik zou willen pleiten voor een mediaoffensief waarin heel veel brand wordt gesticht. Een vandaal bijvoorbeeld die een gevel of dak in de fik wil steken wat niet lukt. Een uitgewerkte voorbehandeling bij opgaand werk waar niets mee gebeurt nadat een vuurzee is ontketend met branders en voor mijn part vlammenwerpers. Ik weet ook wel dat vele details in gebouwen en op daken in het bijzonder, als vuurgevaarlijk moeten worden aangemerkt. Maar zou het voor het branche-imago niet mooi zijn in te spelen op de aandacht voor brand. Door aantoonbaar de detaillering of werkwijze aan te passen, moeten dergelijke reclameboodschappen kunnen worden gemaakt. Vuur heeft nieuwswaarde, negatief maar ook positief. Dit weekeinde brandde er weer een school af!

Ton Berlee