Roofs 2005-07-22 FIM zet recyclingssysteem op voor gebruikt EPS

• ing. G. Guinée

Je moet er maar opkomen: investeren in een dure recyclinglijn om oud materiaal te kunnen hergebruiken in plaats van toe te geven aan de steeds stijgende grondstofprijzen. Toch is dat precies dat wat men bij FIM gedaan heeft. Een ingenieus ophaalsysteem zorgt ervoor dat momenteel al het EPS dat in de isolerende mortel wordt verwerkt, afkomstig is uit de recycling van opgehaald afval.

De Belgische firma FIM produceert lichte isolerende mortels voor platte daken en vloeren. Deze bestaan in feite uit polystyreenkorrels, vermiculiet, perliet en droge en vloeibare additieven die vermengd worden met snelhardende cement als bindmiddel. Het product wordt vooral gebruikt als isolerende afschotlaag voor platte daken bij nieuwbouw- en renovatie en voor het isolerend uitvullen van vloeren. De mortel wordt op de werf aangemaakt in een mixer en vervolgens op het oppervlak gespoten of gegoten. Het materiaal wordt ook gebruikt in combinatie met polyurethaan- of polystyreenschuimplaten, indien er een dakhelling of een dik vloermortelpakket moet worden gerealiseerd. Naast het standaardproduct levert het bedrijf ook een aantal specifieke varianten zoals FIM Akoestiek voor het realiseren van thermisch- en akoestisch isolerende mortellagen en enkele producten voor de vakman en de doe-het-zelver zoals FIM K/K (kant-en-klaar), POLYFIM eco en de ProFIM-zakken die tijdens de uitvoering enkel nog met water moeten worden vermengd.

Na nieuwe productielijn ook nieuwe robot

Gezien de groeiende vraag naar deze producten was de onderneming genoodzaakt om in de loop van het jaar 1999 haar oorspronkelijke vestiging in het Belgische Hemiksem in te ruilen voor een nieuw bedrijfsgebouw te Westerlo met een oppervlakte van ca. 1600 m2. Naast de nodige kantoren en opslagruimte bevatte deze nieuwbouw een productiehal met daarin een  zeer moderne en op maat vervaardigde productielijn waarmee op één machine alle varianten van de isolerende mortel kon worden vervaardigd, met perfect nauwkeurige mengverhoudingen en een snelheid van één zak per 10 seconden.

‘Op deze manier is ons productievolume van 50.000 zakken per jaar in de beginperiode opgelopen tot een slordige 200.000 zakken vorig jaar. Dat is natuurlijk schitterend voor onze cijfers, maar minder goed voor de rug van de man die al die zakken moet stapelen,’ legt Stephan Peeters uit. ‘We stonden dus voor de keuze om in een ploegenstelsel te gaan werken, of te investeren in een robot die het arbeidsintensieve stapelwerk op zich zou nemen. Het is die laatste oplossing geworden. De nieuwe machine stapelt de zakken zo snel als ze van de band komen en met een precisie die mensenhanden niet kunnen verwezenlijken. De robot maakt paletten met perfecte stapels die bovendien mooi met folie omwikkeld worden. Op deze manier zijn wij in staat de groeiende vraag te volgen want die trend zet zich nog steeds voort. Niet in het minst omdat wij nu ook in Nederland aardig voet aan wal hebben gezet.’

Recycling in de praktijk

Maar deze investering was niet de enige die er gedaan werd, want meer volume betekent meer grondstoffen en precies die grondstoffen werden steeds duurder.

‘De stijgende olieprijzen en de onderlinge concurrentie joegen de prijs van het EPS – dat een belangrijke grondstof vormt van onze mortels – fiks de hoogte in. Een toename van 25% was niet ongewoon. Uitkijken naar goedkopere alternatieven bleek niet de geschikte oplossing, aangezien wij een bepaalde kwaliteit, korrelgrootte en zuiverheid van het EPS nodig hebben. Toen zijn wij op het idee gekomen om een akkoord te sluiten met een afval ophaalbedrijf om EPS-afval te gaan verzamelen en vervolgens recycleren.’

In elk containerpark van de Belgische streek Noorderkempen (in de provincie Antwerpen) hangen er tegenwoordig ophaalzakken van FIM waarin de bewoners hun EPS-afval kwijt kunnen. Het ophaalbedrijf verzamelt deze zakken en brengt ze bij FIM binnen.

‘Zodra deze zakken binnen zijn, stoppen wij het materiaal handmatig in de recyclingsmachine, want we willen zeker zijn dat er geen onzuiverheden of andere rommel in de machine terecht komt,’ verduidelijkt Peeters. ‘Ooit is er een plamuurmes in het afval verzeild geraakt en de hele machine moest worden gedemonteerd en alle messen herslepen!’

De machine gaat in een eerste fase het afval vermalen tot stukken van 50 à 60 mm groot, waarna het in een tweede fase wordt herleid en gezeefd tot bruikbare en kwalitatieve korrels van 2 à 4 mm groot. Deze korrels worden vanuit de machine in de grote grondstofsilo’s geblazen, klaar voor de productie.

Toekomst?

Momenteel gebruikt FIM uitsluitend gerecycleerd EPS voor de productie van haar mortels maar gezien de toenemende vraag is het momenteel uitkijken naar nieuwe bronnen en aanleverkanalen. Peeters: ‘Wij gaan hier starten met een containerpark zodat de aannemers containers kunnen vullen met EPS en ze hier komen afleveren. Verder gaan we nog nieuwe mogelijkheden onderzoeken en doen we een oproep aan iedereen die met EPS werkt om mee te denken in deze problematiek en ons op de hoogte te brengen van nieuwe afvalbronnen. We willen het met plezier verder verwerken, maar we moeten het weten te vinden, nietwaar?’