Roofs 2006-08-03 Zomer

Het is ongelofelijk, maar het is zomer. Ik schrijf dit stukje vlak voor ik op vakantie vertrek, het is juli en alle warmterecords worden gebroken. Het is dit jaar niet een beetje zomer, nee, het is ontzettend zomer. Iedereen die nu moet werken in een ongeconditioneerde ruimte heeft het slecht. Ik dus ook, althans nu. Ik heb met mijn gekke kop een aantal jaren geleden gezegd dat ik ook wel zo nu en dan eens een column voor Roofs wil schrijven. Meestal gaat het wel, een eerste ingeving en ruts!, een column verschijnt op het beeldscherm. Maar dit keer niet, menigmaal ben ik gierend gek van de warmte opgehouden, halverwege een nooit afgemaakt verhaal.

Tropische temperaturen teisteren het land. Slopers en dakdekkers kleven vast aan de bedekking. Geen zuchtje wind en slechts heel zelden een beetje schaduw.
“Mogen we parasollen kopen voor op het dak?” is de vraag van een van onze collega’s die op een groot werk bezig is. Natuurlijk, is het antwoord vanaf kantoor, maar zorg wel voor een bonnetje. Een beetje comfort is toch het minste wat je die jongens kan geven.

"Theo, het gaat echt niet meer,” klinkt het op een ander moment aan de telefoon. “Jongen, wat niet gaat, gaat niet,” is onze reactie vanaf het ge-airconditioneerde kantoor. “Natuurlijk zien we liever dat we de geplande productie halen, maar we willen geen Nijmeegse toestanden,” druk ik de jongens op het hart. Niemand hoeft van mij flauw te vallen, of kotsend van het dak te gaan, of nog erger. Morgen weer dag - een warme dag, dat wel. Maar toch, een nieuwe dag met nieuwe kansen, als we nu goed voor onszelf zorgen.

Bij de toolbox meetings is “Dakdekkers in de Zon” een jaarlijks terugkerend ritueel. Blijft het verbazingwekkend hoe vaak je de mannen zonder pet en shirt aantreft, om over zonnebrand maar te zwijgen. Het is onze verantwoordelijkheid om ze erop te wijzen, maar ik kan begrijpen dat uitvoerders op een gegeven moment de vinger naar je opsteken als je erover begint. Het lijkt maar niet tot de mannen door te dringen. Anders dan er maar op blijven hameren dat je voldoende moet drinken, op tijd je rust nemen en proberen het meest arbeidsintensieve werk uit de zon of vroeg op de dag aan te vangen, kan je meestal niet doen.

Vervelend is dat wij ons werk met mooi weer willen uitvoeren. Voor de gemiddelde dakdekker is het echter niet zo vaak mooi weer. Droog is goed en zon is fijn, maar met dit soort zomers, en men zegt dat ze vaker zo zullen worden, is het echt niet fijn. Ja, als een baas bij de airco of om thuis op je luie r*** te zitten, dan misschien wel. Maar om als dakdekker op het dak te werken bij 30° C.  of meer, en dat dagen achter elkaar, is geen lolletje. Dan wordt dat ongelofelijk mooie weer ineens ongelofelijk pestweer.

In de zomervakantie zijn er bedrijfssluitingen, geen binnenevenementen en kunnen de dakdekkers ongestoord hun werk uitvoeren, denkt menig opdrachtgever. Steeds meer dakdekkers werken (deels) door. Normaal gesproken kan dat ook, maar dan moeten het wel Hollandse zomers zijn en blijven, en geen subtropische Hollandse zomers gaan worden zoals dit jaar.

Het is zomer en dan zoeken we massaal de zon op. Maar dat is een andere zon dan die ik de laatste dagen voor mijn vakantie met de boys heb moeten trotseren. Dat was geen zon maar met recht een “koperen ploert”.

Theo Wiekeraad