Roofs 2009-02-03 De Altijd En Overal Geldende Waarheid

De kerstperiode is, althans voor mij, de tijd je eens goed in een dik boek vast te bijten. Dit jaar was dat een lijvige studie van de discussie tussen twee schrijvers uit het Interbellum, namelijk de katholieke Anton van Duinkerken en de ‘nihilistische’ Menno ter Braak. Kern van hun discussie was de vraag of er zoiets is als één vaststaande waarheid. De katholieke schrijver beweerde van wel, voor hem was God het referentiepunt van alles. Het standpunt van de ‘nihilist’ ging uit van een per situatie veranderende waarheid, waardoor een mens voortdurend is gedwongen zijn standpunt te herzien.

Op de komende Bouwbeurs is de dakenbranche weer minder vertegenwoordigd dan de eerdere edities, maar nog steeds is het aanbod, getuige de Bouwbeursspecial in dit nummer, heel behoorlijk. Allicht zullen op deze beurs weer de nodige noviteiten worden gepresenteerd, en ik gok dat de meeste te maken zullen hebben met duurzame energie of CO2-reductie. En allicht zullen deze noviteiten weer zorgen voor de nodige discussie. Doet de noviteit wel waar het voor gemaakt is? Voldoet het wel aan de regelgeving? Is het geen kopie van een eerdere noviteit? Hoe verhoudt zich de noviteit überhaupt tot de andere noviteiten?

“Begin in Nederland een principiële discussie, en je raakt al snel verstrikt in de bijzaken.” Het is een bekende verzuchting. En er zit ook wel wat in. De discussie ging in Nederland bijvoorbeeld niet over de vraag of Israël het recht had de Gazastrook aan te vallen - maar over de vraag of het Tweede Kamerlid Harry van Bommel (SP) mee mocht lopen in een pro-Palestijnse demonstratie waar antisemitische leuzen werden geroepen. En de discussie ging er niet over of Nederland na 2010 nog in Afghanistan moet blijven - maar over de vraag of de verantwoordelijke minister wel of niet tegen De Telegraaf had gezegd dat verlenging van de missie geen optie is.

Hoe kan dat toch? Is de Nederlandse landelijke pers nu zo onder de maat? Of hebben we een gebrek aan mensen die een (maatschappelijke) discussie in juiste banen kunnen leiden? Wellicht. Wellicht ook hebben groeperingen er belang bij dat de discussie wordt vertroebeld.  Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat een pro-Israëlisch persoon wat minder gretig een discussie over de bombardementen in Gaza voert. Hij zal eerder wijzen op de ontoelaatbare leuzen die tijdens een demonstratie worden gescandeerd.

In het algemeen, en zeker ook in de dakenbranche, is het gekrakeel niet altijd even goed van de zinnige argumenten te onderscheiden. Vooral de veiligheidsbranche is daar goed in. De op zichzelf heldere regels blijken voortdurend voor verschil in interpretatie te kunnen zorgen. De veiligste manier van werken lijkt soms wel af te hangen van de vraag welke aanbieder het hardste roept. De Arbeidsinspectie kan daar geen rekening mee houden en handhaaft naar de letter van de wet – of beter gezegd: de cijfers van de wet, want de letters zorgen voortdurend voor verschil in interpretatie. Niet verwonderlijk dat dit handhaven dikwijls als veel te strikt wordt ervaren.

Of neem de discussie over de (on)afhankelijkheid van dakadviesbureaus. Toen Roofs enkele edities terug de rol van dakadviesbureaus in de dakenbranche kritisch onder de loep nam met de publicatie van een marketingonderzoek, ging de discussie al snel over van alles, maar niet over de vraag die aan de orde werd gesteld. De vraag was: zijn opdrachtgevers afdoende op de hoogte van eventuele commerciële banden die hun dakadviesbureaus onderhouden - en zo ja, in hoeverre vinden zij het problematisch dat deze banden worden onderhouden? Hier hangen een heleboel vragen mee samen, en waarschijnlijk was dat de reden dat de discussie al snel troebel werd. Belangrijk is echter dat de discussie op een open manier wordt gevoerd, omdat een transparante markt in het belang van ons allemaal is.

Maar ook hier geldt: een discussie wordt niet gevoerd om De Altijd En Overal Geldende Waarheid vast te stellen. Tenzij je God als referentiepunt hanteert, verschilt de waarheid per situatie. En daarom geldt jammer genoeg in veel gevallen, ook in de dakenbranche, het recht van de sterkste. Wie het hardst roept, krijgt meestal gelijk. Wat dat betreft ben ik benieuwd welke waarheid het tijdens en na de komende Bouwbeurs het voor het zeggen zal hebben.

Edwin Fagel