Roofs 2018-02-36 Voetbescherming van dakdekkers

Special Veilig en gezond werken

De bescherming van de voeten is niet het eerste onderwerp waar je aan denkt als je het hebt over de arbeidsomstandigheden van de dakdekker. Toch is een goede voetbescherming van essentieel belang (en ook een verplichting volgens de Arbowet) om het werk veilig en ­gezond te kunnen uitvoeren. Wat zijn de aandachtspunten? Een uiteenzetting aan de hand van de toolbox van SBD.

Voetbescherming (veiligheidsschoenen) wordt gedragen om te voorkomen dat verwondingen optreden als gevolg van het trappen in scherpe voorwerpen (zoals bijvoorbeeld spijkers). Verder zorgt de ingebouwde veiligheidsneus voor bescherming van de tenen en voorvoet tegen (zware) vallende voorwerpen.

S3-codering

In de bouwnijverheid is het verplicht om schoenen te dragen, die zijn voorzien van een S3-codering. Voor veiligheidslaarzen geldt een S5-codering. SAS of SZ staat voor stalen tussenzool, SN staat voor stalen neus. Veiligheidsschoenen moeten voldoen aan de normering die is geformuleerd in EN345 en de codering S3 bevatten.

Afhankelijk van het soort werk, en het gevaar dat dit werk op kan leveren, moet het type veiligheidsschoen bepaald worden. Hiervoor zijn verschillende normen opgesteld. In Europa wordt de EN ISO 20345:2011 (CE EN345) norm gehanteerd voor veiligheidsschoenen. Deze norm classificeert zes niveaus van bescherming. Alle klassen zijn voorzien van een verharde neus die 200J kinetische energie moet kunnen opvangen, waarbij de hoogte die overblijft in de schoen tenminste 14 mm moet zijn.

De respectievelijke klassen zijn:

• SB: Basiseisen
• S1: Basiseisen + gesloten hiel + antistatisch + energie­absorptie van de hiel
• S2: Eisen S1 + weerstand tegen waterdoordringing en waterabsorptie
• S3: Eisen S2 + perforatieweerstand zolen
• S4: Volledig rubber of polymeer + antistatisch + energie­absorptie van de hiel
• S5: Eisen S4 + perforatieweerstand zolen

De minimaal verplichte S3 veiligheidsschoen houdt in dat de schoen een veiligheidsschoen is voor beroepsdoeleinden. Deze veiligheidsschoen heeft dus naast de speciale veiligheidsneus (die bescherming biedt tegen vallende voorwerpen) een gesloten hiel, antistatische eigenschappen, een energie absorberende hak, een waterdichte schacht en een stalen tussenzool (en bij voorkeur een geprofileerde loopzool). Dit laatste kan afhankelijk zijn van de uit te voeren werkzaamheden en de daarbij behorende risico’s. Zo kan men ook de keuze maken voor een ongeprofileerde loopzool (vlakke zool), bijvoorbeeld bij shingle werk en mineraal werk, maar dit komt de veiligheid niet ten goede. Een kwalitatief goede veiligheidsschoen zorgt voor de juiste houding van een persoon en draagt bij aan het voorkomen van lichamelijke klachten. PBM’s moeten zijn toegespitst op de persoonlijke kenmerken van de gebruiker, dit geldt vanzelfsprekend ook voor de schoenen.

Meerdere schoenen

Zoals bekend heeft de werkgever de verplichting te zorgen voor goede arbeidsomstandigheden. Deze verplichting is vastgelegd in de Arbowet (artikel 5, 6 en11) en in de CAO BIKUDAK (artikel 14 + 18 arbeidsomstandigheden). De werkgever is dan ook verplicht om de veiligheidsschoenen gratis ter beschikking te stellen en de nodige voorlichting over het gebruik ervan te verzorgen. De werknemer heeft de verplichting de ter beschikking gestelde PBM’s te gebruiken. Het niet gebruiken van een PBM is een beboetbaar feit.

Het gebruik van meerdere schoenen of laarzen bevordert het comfort en de levensduur van het schoeisel. Wanneer schoenen nat zijn geworden, moeten ze kunnen drogen. Natte schoenen kunnen voor veel ongemak zorgen, bijvoorbeeld voetschimmel. Twee paar schoenen gaan drie keer langer mee: dat is dus goedkoper, zeker als men bereid is ze af en toe ook eens te poetsen. Overigens is het gebruik van goede sokken eveneens belangrijk.