Roofs 2022-02-24 Niet alleen vinden, maar ook binden

Personeelsbeleid

Om personeel wordt gevochten in Nederland, dus ook in de dakbedekkingsbranche. TECTUM helpt de bedrijfstak mee het tekort aan mensen op verschillende manieren aan te pakken, bijvoorbeeld door de ondersteuning in het behoud van personeel.

De dakbedekkingsbranche onderkende jaren geleden al dat het aanbod van goed personeel cruciaal is voor de sector. Dat aanbod is gebaat bij gedegen opleidings­mogelijkheden. Zo werd TECTUM ruim twintig jaar geleden door de sector opgericht om te zorgen voor een stabiele instroom van nieuwe mensen en behoud van opgeleid personeel. Vooral ook op het laatste gebied zijn grote stappen gemaakt.

Van 40 naar 10% uitval

In het behoud van opgeleide en op den duur ervaren krachten ligt namelijk een deel van de oplossing van het probleem. De bedrijfstak heeft enorm geïnvesteerd in (duurzame) inzetbaarheid. Door het niveau en het welbevinden van de dakdekkers, die een vakopleiding positief hebben afgerond, goed in de gaten te houden, wordt uitval voorkomen. Deze zogenaamde HRM-maatregel binnen de bedrijfstak heeft er de afgelopen jaren voor gezorgd dat een uitval van 40% van opgeleide dakdekkers binnen drie jaar is teruggedrongen naar een percentage van 10%. Zo wordt er voor gezorgd dat de opgeleide dakdekkers blijven doen wat ze het liefst willen en beschikken de werkgevers over gemotiveerde beroepskrachten.

VakScan

Dakdekkers zijn vanuit de CAO BIKUDAK verplicht om een keer in de drie jaar de VakScan of Gezond en Veilig Werken op het Dak (C-1) te volgen. Door deelname aan de VakScan wordt blijvend gewerkt aan het vaktechnische niveau van de dakdekker en blijft ook de kennis over Arbo en veiligheid up-to-date. Voor de wat oudere dakdekkers is er sinds enkele jaren ook de zogenaamde VakScan-DI (Duurzame Inzetbaarheid). In het kader van dit project bezoeken TECTUM en SBD dakdekkers op de bouwplaats. In de mobiele werkplekken in de TECTUM-bussen wordt er vertrouwelijk gesproken over zaken als de werksituatie, eigen kennis en vaardigheden, gezondheid, de privésituatie, de toekomst en de ambities. De gesprekken in de bus zijn nogal eens aanleiding om verbeteringen aan te brengen in de werkomstandigheden, waardoor de werknemer zijn vak beter en langer kan blijven uitoefenen. Er is sprake van een win-win-situatie. De werkgever wil graag zijn personeel behouden, de werknemer wil graag gezond blijven en met plezier zijn vak uitoefenen.

Instroom jongeren

De blijvende inzetbaarheid van de iets oudere werknemer is van het grootste belang, maar het op peil houden van de instroom van jongeren is minstens zo groot. Op deze wijze kan de vergrijzing van het dakdekkerspotentieel immers tegengegaan worden. De gemiddelde leeftijd van deelnemers aan de vakop­leiding van TECTUM is 25 jaar. Ruim 15 procent van de deelnemers is zelfs jonger dan 20 jaar. Het blijft de bedrijfstak lukken om jonge mensen te interesseren voor het vak. Dakbedekkingsbedrijven slagen er nog steeds in (al blijkt het steeds moeilijker te worden) vaak juist ook jongere kandidaten aan te trekken voor het vak van dakdekker. Wil iemand eenmaal dakdekker worden, dan wordt contact gezocht met TECTUM. De opleiding wordt gestart en in nauwe samenwerking tussen bedrijf en TECTUM wordt de specifieke begeleiding voor opleiding en werk ingeregeld en opgepakt. Het draait immers niet alleen om vinden, maar ook om binden.

Behoud

Het behouden van geschoold personeel is in vele sectoren een lastig probleem. Veel gediplomeerden verlaten relatief kort na de opleiding hun werkgever voor een baan bij de concurrent of verlaten zelfs de sector. Zo blijken uitvalpercentages van 40% in diverse sectoren in de techniek zeker geen uitzondering. Zoals eerder gezegd slaagde de dakbedekkingsbranche erin om het uitvalspercentage terug te brengen van ruim 40% naar minder dan 10%. Per saldo is het behouden van opgeleide vakmensen een groot goed.

Investering

Het succes is uiteraard voor een groot deel te danken aan de bedrijven en dakdekkers zelf. Ook de huidige econo­mische hausse speelt hierin een grote rol, evenals de gesprekken in de TECTUM-bussen met de reeds gediplomeerde dakdekkers. Kortom, de samenwerking tussen werkgevers en werknemers in diverse ondersteunende maatregelen, werpt duidelijk zijn vruchten af. De (grote) financiële uitgaven van de bedrijfstak die nodig zijn voor investeringen in personeel zijn ook een investering in een goede functionerende dakbedekkingsbranche.

Aan de ene kant is er de ondersteuning van de huidige dakdekkers met betrekking tot hun blijvende inzetbaarheid. Daarbij hoort ook het kweken van bewustwording. Aan de andere kant gaat het om het vinden, opleiden en begeleiden – ook na diplomering – van de nieuwe instroom. Dit zijn simpelweg heel goedwerkende bedrijfs­takeigen voorzieningen.