Roofs 2024-09-17 Windowdressing

Theo Talks

In deze rubriek geeft Theo Wiekeraad zijn mening over de dakenbranche en aanverwante onderwerpen.

Afgelopen tijd heeft u mijn ongenoegen gemerkt over het onveilig werken van NIET-dakdekkers op onze daken. Met name de medewerkers van de PV-boeren hebben het, als zij een loopje namen met wat wij in jaren hebben geprobeerd te bereiken, moeten ontgelden. Terecht volgens mij, want hun gebrek aan respect voor veilig werken straalt direct of indirect ook op ons af.

Dat ik hier niet uitsluitend vrienden mee hebt gemaakt, vind ik niet erg. Sterker nog, dat is misschien wel fijn. Het blijkt dat mijn columns ook gelezen en gedeeld worden onder hen die zich door mij op hun gedrag voelen aangesproken. Wat betreft dat gedrag: ik kan het niet mooier maken dan het is. Maar ook niet lelijker, want dat ligt niet in mijn aard. Het is wat het is.

Helaas doen sommige van onze vakbroeders er ook alles aan om niet door mij te worden vergeten. Laatst reed ik weer door de regio en zag ik een bedrijfspand-dak van voor naar achter en van links naar rechts vol met isolatie en rollen staan. Het materiaal was keurig over het dak verdeeld. Alles leek klaar voor actie, de renovatie stond op het punt van beginnen. Slechts één ding ontbrak voor de helft. Juist, u raadt het al. De helft van de dakrandbeveiliging stond!

Parallel aan de hoofdweg en de hoek om bij de parkeerplaats stonden de hekken opgesteld. De dakranden die iedereen vanuit de rijdende auto’s kon zien, waren voorzien van dakrandbeveiliging. De blinde zij- en achterkant, slechts voor wandelaars en fietsers zichtbaar, was men ‘even’ vergeten. Dat ‘even’ bleek voor de duur van het werk te zijn. Alsof veiligheidshekken dakrandversiering is en ze alleen waren geplaatst voor de show en de geïnteresseerde chauffeur en bijrijder die voorbij reed.

Een typisch voorbeeld van ‘veilig werken voor de bühne’. Alsof veilig werken een toneelstukje is dat moet worden opgevoerd met de dakdekkerij in de hoofdrol. Als tovenaarsleerlingen slepen en plaatsen de dakdekkers dakrandbeveiliging en wekken ze de illusie van een veilige werkplaats. Van afstand ziet alles er correct uit. Geen extra gezeul met hekken, dus wat uurtjes verdiend voor de baas en geen onverwacht bezoek van de Arbeidsinspectie. Kortom, de truc met de hekken was geslaagd. Iedereen tevreden! Behalve Theo dan.

De Engelsen hebben hier een mooi woord voor: ‘Windowdressing’. Tja, en als het fout gaat? Dan gaat men verder van windowdressing naar ‘dressing the widow’. Terwijl zij links in haar ‘little black dress’ de hand wordt geschud, schudt men rechts meewarig het hoofd: “Hoe kan dit toch bij een gecertificeerd dakdekkersbedrijf gebeuren?“.

Theo Wiekeraad