Roofs 2025-04-31 Samen werken & samenwerken

Theo Talks, column Theo Wiekeraad

In deze rubriek geeft Theo Wiekeraad zijn mening over de dakenbranche en aanverwante onderwerpen.

Op de Bouwbeurs kwam ik laatst een oude relatie tegen. Wij gingen destijds samen met een beperkt aantal neven-aannemers als comakers aan de slag bij een grote landelijke aannemer. Het was als het ware een startup voor grootschalig planmatig onderhoud bij beleggers en coöperaties. Van veel praten en proberen is het inmiddels een hele organisatie geworden, met meerdere continu lopende renovatiestromen. “Het is niet meer als vroeger”, zei hij. “Maar goed ook”, dacht ik. “Want er moet ook iets verdiend worden”.

Werknemers die door comakers naar dit soort werken gestuurd worden, moeten meer dan een vakman zijn. Er is meer nodig dan ‘alleen’ eigen werk zien en maken. Men verwacht dat ze kunnen communiceren met iedereen op de werkplek en meegaan in de werkstroom. ‘Iedereen’ in het bouwproject is echt ‘iedereen’. Dus niet alleen de coördinatoren van de aannemer, maar ook de bewoners en het personeel van de andere comakers. Want samen maak of breek je de bouwstroom. Samen met de collega’s de stroom op gang te houden is net zo belangrijk als vakwerk achterlaten.

Om een succesvolle comaker te kunnen zijn, heb je vakmensen 2.0 nodig, in ons geval een dakdekker 2.0. Uitvoerende collega’s die meer willen en kunnen dan isolatie leggen, een rol voor zich uitduwen en vast branden. Gelukkig lopen er daarvan zat rond. De spoeling wordt alweer wat dunner als ze ook goed moeten zijn in de communicatie. Laat staan als empathie naar de collega’s en klanten op de werf wordt verlangd. Is even een uurtje door te gaan om de collega’s te helpen c.q. ondersteunen om de planning te halen geen probleem? Dan heb je “De Dakdekker 2.0” gevonden. Natuurlijk geldt dat niet alleen voor onze stiel, ook de andere comakers zijn op zoek naar hun 2.0-versie werknemer.

Heb je ze, dan is het natuurlijk vervelend als door externe omstandigheden jouw 2.0-ers een keer niet naar het werk kunnen. Een dagje overslaan is onmogelijk. Halen jullie de planning niet, dan kan de volgende partij niet starten en loopt de planning van de hele keten in het honderd. In zulke gevallen moet er iemand anders naartoe. Een collega die je misschien liever niet stuurt. Soms omdat deze nog niet helemaal is ingeburgerd in deze manier van werken. Een andere keer omdat jij denkt dat hij het misschien niet aankan. Kortom het is een goede dakdekker, maar geen bewezen 2.0-er. Bij samenwerking hoort ook transparante informatie over wie er komen.

Je brengt de hoofdaannemer op de hoogte van de reden van de personeelsmutatie en dat mogelijk deze vervanger minder comakersgevoel heeft dan men gewend is. Als het niet anders kan, wordt dat begrepen. Want de planning van de keten moet doorlopen. Het voordeel is dat nu meerdere ogen jouw dakdekker zullen observeren. Je kan rekenen op feedback.

Wie weet bevalt zijn inbreng wel en heb je ineens meer Dakdekkers 2.0 binnen jouw organisatie dan gedacht. In het ergste geval was jouw eerdere beoordeling van hem de juiste en moet er nog wat energie gestoken worden in samenwerken om hem volgende keer naar dit soort werken te sturen.

Samen werken aan een project doe je voor eigen gewin en is een eerlijke manier van bedrijfsvoering.

Samenwerken op een project is meer dan dat. Comakers en hun personeel moeten voldoening uit het samenwerken halen. Ze doen het met z’n allen voor gezamenlijk gewin.

Theo Wiekeraad