Roofs 2022-05-25 Dakdekker, heb jij al carrièreplanning gemaakt?

theo talks

In deze rubriek geeft Theo Wiekeraad zijn mening over de dakenbranche en aanverwante onderwerpen.

Als schoolverlaters met een kantoorfunctie beginnen, kijken de meesten direct naar hun carrièremogelijk­heden. Waar sta ik nu en hoe kan ik verder groeien? Tegenwoordig eindigt vrijwel niemand meer bij het bedrijf waar ze hun carrière ooit startten. Het kan in elk geval geen kwaad vroeg rond te kijken en de kansen af te wegen.

Binnen de dakdekkersbranche zijn de doorgroeikansen voor startende ambachtslieden vrij beperkt. Bij de meeste organisaties zijn het de drie stappen op de carrièreladder van leerling dakdekker tot voormandakdekker. In het begin komt de groei veelal uit het vergaren van kennis, kunde en ervaring en heeft het betrekkelijk weinig te maken met leidinggeven. Ook de voormandakdekker is voornamelijk een ambachtsman, die collega’s kan aansturen en niet zozeer managet.

Een uitvoerder zal daarentegen andere kwaliteiten dan hard werken en senioriteit tentoon moeten spreiden. Er zijn echter maar weinig uitvoerders per bedrijf en er is weinig verversing. Het dagelijks leidinggeven aan dakdekkers is dus niet voor iedereen weggelegd en helemaal niet binnen de eigen organisatie. Dat zijn vaak oud-collega’s die al jouw zwaktes, fratsen en geschiedenis kennen en zich er niet voor schamen om, als het hun uitkomt, jou daar aan te herinneren. Het zijn sterke schouders die die last kunnen dragen.

Dus de vraag: ‘Dakdekker, hoe zie jij de toekomst in de dakdekkerij?’ is helemaal niet zo’n gekke vraag als we het over loopbaanplanning hebben. Een deel zal denken (maar niet tegen hun werkgever zeggen): “Als ik genoeg geleerd heb, ga ik lekker voor mijzelf beginnen.” Niets mis mee, de meeste dakdekkersorganisaties zijn ooit gestart door vrije jongens die dachten het zonder baas beter te krijgen. Maar dat je als ZZP’er niet tot een bedrijf uitgroeit en je een werkman blijft in een zwaar beroep met extra mentale lasten. Ook voor dit type dakdekkers blijft de vraag relevant: ‘Hoe zie jij je toekomst na jouw vijftigste levensjaar?’

Er is dan ook niets mis met loopbaanplanning, waarbij van groot belang is de vraag hoelang je het werk met plezier en fysiek verantwoord kunt blijven doen. Niet iedere dakdekker haalt tenslotte op het dak de 66 plus een paar maanden. Daarvoor hoeft niemand zich te schamen. Maar als uitval te voorkomen is, is dat voor alle partijen een win-winsituatie. Het is dus héél belangrijk dat dit tot alle geledingen doordringt en dat dit bespreekbaar is vanaf de dag dat een vaste aanstelling wordt aangeboden. We moeten daar niet spastisch over doen. Binnen veel branches is leeftijd en fysieke gezondheid op enig moment een reden om iets anders te gaan doen of het werk anders in te richten. Bij mij om de hoek, in de haven van Rotterdam, wordt veel volcontinu gewerkt. Het is al jaren bekend dat dit (te) zwaar is voor oudere werknemers. Velen kiezen ondanks een loonoffer op een gegeven moment voor uitsluitend dagdiensten. Tegenwoordig vindt niemand dat vreemd, de nachten hakken er immers voor mensen op leeftijd extra in en gezondheid gaat boven alles.

Het is duidelijk dat binnen onze bedrijfstak niet zo maar geschoven kan worden met functies. Niet alle dakdekkers op leeftijd kunnen leermeester of onderhoudsmonteur worden of naar een andere ‘van-het-dak-functie’ wegstromen. Laten we daarom vroegtijdig, ongeacht leeftijd, met het personeel hierover praten. Laat zien dat voordat het fysiek niet meer kan, herplaatsing in andere branches geen verlies maar winst en nieuw geluk is.

Alle arbeidshygiënische maatregelen van de afgelopen decennia zullen ervoor zorgen dat steeds meer dakdekkers hun pensioengerechtigde leeftijd halen. Blijft staan dat dakdekken een zwaar beroep is! Denk nu vast na, voor iemand vraagt: Dakdekker, heb jij al een carrièreplanning gemaakt?

Theo Wiekeraad