Roofs 2000-05-26 'We worden doodgegooid met normbepalingen en certificaten'

'Binnen onze branche worden we bijna letterlijk doodgegooid met normen, waarden en kwaliteiten.' Dat is de mening van Theo Wiekeraard, werkzaam bij Spuitco. Nog niet zolang geleden werd van een dakdekker een goed stuk werk verlangd en kon de opdrachtgever de desbetreffende uitvoerende op de gederfde kwaliteit aanspreken. Tegenwoordig maakt iedereen elkaar gek met normbepalingen en certificaten.

Nog niet zolang geleden, al lijkt het wel van een vorige eeuw, werd van een dakdekker een goed stuk werk verlangd en kon de opdrachtgever de desbetreffende uitvoerende op de gederfde kwaliteit aanspreken. Men wilde een goed dak en was gewend daarvoor te betalen. Natuurlijk ging het in die tijd wel eens mis. Maar tussen de opdrachtgever en de aannemer/dakdekker bestond een relatie die veelal verder ging dan de goedkoopste gaat het maken. Bovendien waren problemen om opgelost te worden. De materialen waren simpeler, de details traditioneel en oplossingen voorradig. 'De norm was dat u waar voor uw geld kreeg.'
Tegenwoordig zit er zo goed als aan ieder op het dak verwerkt product een kwaliteitscertificaat.
Een gemiddelde dakdekker is minimaal twee keer gecertificeerd en zorgt voor een constante kwaliteitscontrole van de verwerkte materialen en uitgevoerde werkzaamheden. Daarnaast worden de dakdekkers op verzoek van de opdrachtgever regelmatig tijdens het werk door dure externe adviseurs gecontroleerd of de geleverde kwaliteit overeenkomstig de opdracht is.
Nieuw is daarnaast dat de dakdekkers allemaal door een adviesbureau uit het midden van het land onder zijn werknaam goedgekeurd is of in goed Nederlands approved. Dit alles om maar aan te tonen dat we goed aan het werk zijn. De norm is 'met een kwaliteitscertificaat zit u goed.'

De beste kwaliteit

Maar al deze certificeringen kosten geld. En je zou denken dat het voor de opdrachtgever allemaal eenvoudiger wordt. Uiteraard wil je de beste kwaliteit voor je geld. Dus gaan we met een gecertificeerd bedrijf in zee dat gecertificeerde producten gebruikt die weer gecontroleerd zijn door een 'onafhankelijk' adviesbureau. Het kan niet fout gaan zou je zeggen. Echter alles kost geld. En het kostenplaatje van een kwalitatief goed dak, aangebracht door een goede dakdekker komt misschien hoger uit dan verwacht.
Hoewel de prijzen al jaren onder druk staan binnen de branche presteert menig opdrachtgever het om met een door hem zelf opgesteld bestek c.q. eisenpakket 10-15% te weinig te begroten. 'De norm is dat je veel krijgt voor weinig.'
Vervolgens wordt er in het beste geval aan de kwaliteitsbewuste dakdekker gevraagd of het niet voor minder kan maar dan wel met dezelfde kwaliteit en onder dezelfde voorwaarden. Bestaat er geen relatie tussen de opdrachtgever en de dakdekker dan wordt er maar al te vaak naar een goedkopere partij gezocht, niet zelden vervallen dan alle kwaliteitseisen gesteld aan de dakdekker en blijft allen de eis van 10 jaar garantie staan. 'De norm is dan de goedkoopste gaat het maken.'
Uitgaande van het beste geval zal de dakdekker met goedkopere alternatieven komen die kwalitatief en qua opbouw overeenkomen met het originele eisenpakket. Waarbij de gevraagde garantie bepalingen kunnen worden gestaafd.
Toch is het niet denkbeeldig dat het gebeurt dat het totale pakket kwalitatief minder is dan het bestek. Steenwol bijvoorbeeld is een totaal ander product dan EPS. Een Wédéflex of Awaplan zijn kwalitatief andere producten dan een standaard 470/360. En een mechanisch bevestigde éénzijdig gevolgd door een volledig gekleefde toplaag is geheel anders van opbouw dan een in de overlap geparkerde bedekking met een dicht gekleefde overlap. Toch worden deze oplossingen aangeduid als gelijkwaardige alternatieven Waarom doet men dat? Als een klant iets anders koopt moet men toen op zijn minst aangeven dat er verschillen zijn. 'De norm is verkopen, hij weet het toch verschil niet.'

Extra inspanning

Veiligheid en kwaliteit zijn twee woorden die veel gebruikt worden in onze branche. Terecht willen alle bedrijven veilig werken en niet meer dan normaal is het dat een opdrachtgever kwaliteit in uitvoering mag verlangen. Toch kosten ze beiden extra inspanningen en geld. Om veilig en kwalitatief hoogwaardig te kunnen werken moeten we ons personeel opleiden en instrueren. Steeds vaker lijkt het dat ons eigen personeel als ZZP-er verder door het leven wil gaan. Opgeleid op de kosten van de baas gaat men aan de slag, onbekommerd, om veiligheid en kwaliteit. Want meters moeten er gemaakt worden. 'De norm lijkt met ingeleende verdien je meer.'

Fragiel imago

Ik hoop dat deze tendens niet ten koste zal gaan van de kwaliteit en het fragiele imago dat de branche de afgelopen jaren zo moeizaam heeft opgebouwd. Solide bedrijven met een gevoel voor eigenwaarde moeten met goed opgeleid en volgens de BRL richtlijnen veilig werkend personeel aan de slag. De kosten voor opleiding rusten op hun schouders en om niet te vergeten de toekomst van de bedrijfstak.
Kwaliteit en veiligheid kosten geld, vandaar dat ik hoop, maar ook verwacht, dat dit soort bedrijven zich kunnen handhaven en kunnen blijven zeggen: onze norm is dat u waar krijgt voor uw geld.

door: Theo Wiekeraard, Spuitco