Roofs 2000-10-10 Stybenex veegt vloer aan met Rockwools 'analyse' Europese brandklassen

Van de hand van de heer C. de Raadt van Rockwool, verscheen onlangs in Roofs een artikel over "Europese brandklassen". Stybenex directeur J. Tepper denkt er echter het zijne van: Zowel inhoudelijk als voor wat betreft de analyse van de consequenties van de invoering van Europese brandklassen is het artikel volgens Tepper misleidend. Hieronder volgt zijn letterlijke commentaar.

Van een zogenaamde branddeskundige, zeker als voorzitter van BBN, hadden wij niet verwacht dat hij zijn expertise misbruikt voor een misleidende en tendentieuze berichtgeving. Onderstaand geven wij aan, aan de hand van het artikel in 'Roofs', waar het aan schort. Toekomstige artikelen van zijn hand moeten dan ook met de nodige voorzichtigheid en wantrouwen worden bekeken alvorens tot plaatsing over te gaan. Hoor en wederhoor is voor de kwaliteit van uw blad onvermijdelijk! (*)

Het ministerie van VROM had met de introductie van het Bouwbesluit in 1995 ten volle gelijk: eisen moeten gesteld worden aan constructies en niet aan afzonderlijke materialen. Dat geldt zeker ten aanzien van eisen voor brandveiligheid, immers een beginnende brand valt een constructie aan en niet de achterliggende of samenstellende onderdelen afzonderlijk. In het onderhavige artikel dat beoogt toelichting te geven op een nieuwe serie testmethoden en een nieuw classificatiesysteem voor wat betreft de 'Reaction to Fire' (ook wel brandreactie genoemd) blijkt dat het Ministerie van VROM weer gelijk krijgt: er wordt door sommigen, waaronder de heer de Raadt van Rockwool, nog steeds gefocust op onbrandbare materialen in plaats van op brandveilige constructies resp. "products in end-use applications".
Of is dat omdat in het geval van steenwol bekend is dat zij "in end use applications", voorzien bij voorbeeld van een bitumineuze dakbedekking, branden als de hel? Of ook omdat brandbaardere materialen door de verplichte bescherming met b.v. gipskartonplaten juist in brandveiligheid winnen als product ten opzichte van materialen sec?
De nieuwe klassering, Euro classes genoemd, geeft een indeling van het brandgedrag van bouwproducten en niet van bouwmaterialen. Daarbij wordt de voorwaarde 'products in end use applications' gesteld ten aanzien van de beproeving.
Na veel discussie is op Europees niveau door de 'Fire Regulators Group', ingesteld door het Permanente Comité voor de Bouw van de Europese Unie besloten geen beschrijvende aanduiding voor de klassen te geven omdat dit tot verkeerde interpretatie zou kunnen leiden. Welnu: we kunnen hier constateren wat er gebeurt als je dat wel doet. Achterhaalde kennis of tendentieuze berichtgeving, dat maakt niet uit; het resultaat is hetzelfde; misleiding van de lezer die probeert zijn kennis op te doen.
Vervolgens wordt nog enige malen het woord bouwmaterialen gebruikt i.p.v. bouwproducten.
Onder het hoofdstuk 'Rockwool levert informatie' wordt inderdaad informatie geleverd. Edoch, deze is niet gestoeld op enig bewijs. Met name maken wij bezwaar tegen de kreet: 'Tegelijkertijd zal de nieuwe klassering ongetwijfeld tot aanscherping van de voorschriften leiden'. Aanscherping van de voorschriften betekent marktverstoring en dat is iets wat het Permanente Comité voor de Bouw van de Europese Unie beslist niet wil. Sterker nog: de oorzaak voor het ontwikkelen van geharmoniseerde Europese normen ligt in het mogelijk maken van vrij verkeer van producten over de landsgrenzen! Daarbij komt nog dat de finale tekst van de -ontwerp- SBI testmethode en het Classificatiedocument van CEN pas per oktober 2000 bekend worden dus Rockwool kan nooit claimen dat ze al weet hoe alle materialen zich gedragen. Foute conclusies die misleidend zijn voor de lezer.

Minimale eisen

De referentie naar verzekeringsmaatschappijen is dan op zich best juist maar er mag niet vergeten worden dat de overheid de minimale eisen stelt waaraan bouwwerken moeten voldoen,en dat verzekeringsmaatschappijen slechts in privaatrechterlijke sfeer invloed hebben. Het gaat de verzekeringsmaatschappijen echter meer om de centen dan om brandveiligheid op zich, immers zij gaan uit van een 'ordinaire' risicoanalyse.
Overigens zal de brandweer niet blij zijn met een schil van een gebouw die totaal opgebouwd is uit onbrandbare materialen met een zeer hoge brandweerstand omdat immers zo een brand niet te bestrijden is. Je krijgt geen brandweerman zover dat hij een gebouw in gaat waarvan de inventaris in de fik staat en waarbij de schil van het gebouw een brandweerstand van 4 uur heeft. De opmerkingen zijn dus eenzijdig.
Aan de bovenzijde van pagina 11 gaat de heer C. de Raadt respectievelijk de schrijver van het artikel in de fout. Weggestopte isolatiematerialen worden plotseling opgevoerd als zijnde materialen die een sleutelpositie innemen in de brandveiligheid van de totale constructie: onzin. Terwijl de brandbeveiligingsexperts zich op Europees niveau gaan ontwikkelen tot 'Fire Safety Engineering' experts wordt hier even op een tendentieuze wijze geprobeerd om brandbaar isolatiemateriaal te positioneren. Een omissie op het gebied van denken in integrale brandbeveiligingsbenadering van de zijde van de heer de Raadt. Geen expert dus?!
In de alinea daaropvolgend wordt geprobeerd in het kader van het Europese classificatiesysteem nog weer eens weg te zetten hoe een onderdeel maatgevend voor een geheel kan zijn, een weinig wetenschappelijke en daarmee technisch incorrecte benadering. De conclusie die daaruit volgt dat het "dus" steenwol zou moeten zijn is daarmee onterecht.
In de laatste alinea's probeert de heer De Raadt aan te geven hoe een daadwerkelijke brand optreedt. Tegen de tijd dat een staalconstructie een dermate hoge temperatuur heeft gekregen dat deze spontaan vervormt onder de dan optredende belasting, is de brand al compleet en van verhoging van het brandrisico is dan geen sprake. Welk materiaal er ook in zit. Of probeert de heer de Raadt hiermee aan te geven dat bitumineuze dakbedekkingen maar verboden moeten worden? Hij weet donders goed dat de vuurbelasting van dakbedekking zelf ca. 90% van de vuurbelasting van een totale dakbedekkingconstructie inclusief EPS isolatie bedraagt. Kwestie van rekenen.
De laatste zinsnede over giftige stoffen en vervuiling van het kostbare milieu is weer zo'n opmerking die niet alleen nergens op slaat en die ook niet voldoet aan de kennelijk interne afspraken van Rockwool. Emissies bij brand vallen nergens onder regelgeving. Het is wederom focussen op een onderdeel terwijl juist verwacht mag worden van brandveiligheiddeskundigen van Rockwool dat ze voldoende abstract denkniveau hebben.
Kortom, de informatie die gegeven wordt is matig juist en mist een aantal essentiële elementen waaronder die van 'products in end use applications'. Het artikel is tegelijkertijd een soort van advertorial voor onbrandbare isolatie die slecht, niet of niet juist beargumenteerd wordt.

door: Ir J. Tepper, Stybenex

(*) Zoals iedereen weet is Roofs een blad waarin de meningen van de markt geventileerd worden. Hoor en wederhoor vinden dus niet plaats vóór plaatsing van het artikel, maar liefst in het blad zodat de lezer zelf zijn mening kan vormen. Wanneer pertinente onjuistheden of verkeerde voorstellingen van zaken worden gegeven volgt een voetnoot van de redactieraad. Wij vertrouwen erop de heer Tepper hiermee voldoende ruimte te hebben gegeven zijn visie te geven.

Het artikel over Europese brandklassen is terug te vinden in Roofs 7-2000. Het is ook te lezen op Dakweb.nl.