Roofs 2016-09-30 Zeven jaar NEN 6050 (premium)

Special branden en lassen

In 2009, dus zeven jaar geleden, werd na een periode van ­discussie de NEN 6050 ‘Ontwerpvoorwaarden voor brandveilig werken aan daken’van kracht. Roofs maakt de balans op. Is het aantal dakbranden verminderd en voldoet de norm nog?

Het werken met een brander betekent dat met open vuur wordt gewerkt. Dat betekent dat de methode een verantwoorde manier van werken vereist. Bij het merendeel van de situaties is het werken met de brander geen enkel probleem, maar in bepaalde situaties is voorzichtigheid geboden. Om de markt op dit gebied handvatten te bieden, is branchebreed een norm ontwikkeld die het mogelijk maakte de brander op het dak te blijven gebruiken en de kans op het ontstaan van dakbranden als gevolg van het gebruik van open vuur te minimaliseren.

Er werd daarom een aantal regels ten aanzien van het gebruik van open vuur op het dak ingesteld. Deze mogen voor de ervaren dakdekker bekend worden verondersteld, wij beperken ons hier bij de inhoudelijke behandeling van de norm tot de belangrijkste regel dat bij opgaand werk, overkragende bouwdelen en hellende daken met schub­vormige afwerkingen over een zone van 750 mm geen open vuur mag worden gebruikt. In deze zones dient gebruik ­gemaakt te worden van de hetelucht föhn of van zelfklevende materialen. Een uitgebreidere behandeling van de norm is te vinden in eerdere artikelen in Roofs.

Is het aantal dakbranden verminderd?

Of de norm zijn primaire doel (het terugbrengen van het aantal dakbranden) heeft gehaald, is niet te zeggen. Slechts een relatief klein deel van de dakbranden werd veroorzaakt door het gebruik van open vuur. Cijfers over het aantal branden die specifiek zijn veroorzaakt door dakwerkzaamheden zijn niet bekend, of worden in ieder geval door de betrokken instanties niet bekend gemaakt. Het totaal aantal geregistreerde buitenbranden ligt de laatste jaren rond de 19.000 per jaar. Hiervan wordt circa 8% veroorzaakt door brandgevaarlijke werkzaamheden, dakwerkzaamheden zijn hiervan slechts een onderdeel. Geschat wordt, dat ongeveer een kwart van dit percentage als rechtstreeks gevolg van dakwerkzaamheden is ontstaan, en dan nog zijn de oorzaken divers.

Kortom, procentueel was het aantal dakbranden dat werd veroorzaakt door gebruik van open vuur door de dakdekker, afgemeten tegen het totaal aantal buitenbranden, relatief gering. Het ligt voor de hand te veronderstellen dat het absolute aantal van dit type branden in de afgelopen zeven jaar omlaag is gegaan, al is de beeldvorming rond dit onderwerp niet veranderd. Dakbranden zijn veelal spectaculair en hebben vaak grote schade tot gevolg. Wanneer brand op het dak ontstaat, wordt doorgaans al direct gewezen in de richting van de dakdekker – of die nu op het dak aanwezig was of niet.

Dit gezegd hebbende, valt niet te ontkennen dat nog steeds met enige regelmaat dakbranden in het nieuws komen die wel degelijk het gevolg zijn van het gebruik van open vuur op het dak. Zijn dit allemaal dakdekkers die niet volgens de NEN 6050 werken? Dit is vermoedelijk deels wel het geval, maar ook als strikt volgens de norm wordt gewerkt, is het ontstaan van brand niet altijd uitgesloten. De NEN 6050 minimaliseert de kans op brand maar kan die nooit helemaal uitsluiten omdat de praktijk weerbarstig is. Men kan ook met een hetelucht föhn brand veroorzaken, simpelweg omdat deze eveneens hoge temperaturen bereikt en daarmee brandbare materialen aan kan steken.

Voldoet de norm nog?

Sinds de invoering van de NEN 6050 is een groot aantal ontwikkelingen op gang gekomen om in de bedoelde zones op een verantwoorde manier zonder open vuur te kunnen werken. Roofs vroeg André van den Engel van VEBIDAK of deze ontwikkelingen inmiddels voldoende zijn doorgevoerd. Is de norm nog actueel, of kunnen wij misschien een herziening tegemoet zien? “De norm is het probleem niet,”aldus Van den Engel. “Wel merken wij dat de uitvoering op het dak wel eens problematisch is, met name wanneer gebruik wordt gemaakt van zelfklevende materialen. Bij vochtig weer en koudere ondergronden is het lastig en risicovol om met deze materialen te werken omdat in die situaties de hechting niet altijd goed genoeg is te garan­deren. In de innovatie van deze producten is naar mijn mening nog een stap te zetten.”

Een ronde langs de fabrikanten leert dat dit beeld wordt onderschreven. De daken zijn in de bedoelde zones goed waterdicht te maken met de zelfklevende materialen die momenteel op de markt zijn. Maar er zit wel een beperking aan het gebruik. Voor gebruik bij vochtig weer zijn er wel zogeheten ‘activeringsprimers’ beschikbaar waardoor de zelfklevende dakbedekkingen beter aan de ondergrond blijven plakken, voor de overlappen is dan nog steeds wel een hetelucht föhn benodigd. De markt geeft aan voortdurend te ontwikkelen en de toepassing van zelfklevende materialen blijft dan ook een aandachtspunt waar de respectievelijke fabrikanten op redelijke termijn een oplossing voor willen presenteren. In een volgende editie van Roofs zal hier uitgebreider op worden ingegaan.