Roofs 2024-04-31 In Memoriam Cees Verburg (1938-2024)

Op 19 februari is Cees Verburg overleden. Hij heeft als technisch adviseur van NEDACO, de overkoepelende organisatie van keramische dakpanfabrikanten, een belangrijke rol gespeeld in de totstandkoming van diverse normeringen en testmethoden voor keramische dakpannen. Daarnaast speelde hij een belangrijke rol in de opzet van de opleidingen voor dakdekkers hellende daken en de oprichting van het eerste vakblad voor de hellende dakenbranche Dakhelling. In 2020 kreeg hij voor al deze wapenfeiten de steilDAK Oeuvreprijs toegekend.

Cees Verburg was een ‘self made man’: direct na de Tweede Wereldoorlog sprak een opleiding niet vanzelf. Als oudste van een groot gezin moest hij direct aan het werk. Via diverse baantjes kwam hij uiteindelijk als timmerman terecht bij een meubelfabriek, en vervolgens een aannemersbedrijf. Al die tijd volgde hij in de avonduren diverse (technische) opleidingen, waardoor hij uiteindelijk als bouwkundig tekenaar/opzichter aan de slag kon bij een architectenbureau. Van daar uit maakte hij de overstap naar NEDACO. Tot deze organisatie behoorden veel fabrikanten die tegenwoordig als zelfstandige ondernemingen van de markt zijn verdwenen. Toen er binnen NEDACO nog maar twee fabrieken over waren, ging hij als technische man bij Koramic aan de slag. Aldaar vormde hij met name een sterk koppel met Arie van Zadelhoff: waar Cees Verburg zijn expertise inzette voor de techniek en esthetiek van pannendaken, was Van Zadelhoff juist sterk in de commerciële kant van het vak.

In de laatste decennia van de twintigste eeuw ontwikkelde de dakenbranche zich sterk. Verburg begreep dat kennisdeling aan de basis staat van de ontwikkeling van het vak. Hij was nauw betrokken bij veel ontwikkelingen, die hun invloed hebben gehad tot in de huidige tijd. Zijn inzet bij de totstandkoming van de eerste opleiding hellende daken bij branchevereniging Het Hellende Dak (HHD) is bijvoorbeeld een belangrijk wapenfeit. Als iemand die zelf had gezorgd voor zijn eigen opleiding, hechtte hij daar grote waarde aan. Ook zijn betrokkenheid bij de oprichting van het eerste vakblad voor de hellende dakenbranche, Dakhelling, in samenwerking met uitgever Dirk Lindeman, mag niet onvermeld blijven. Hij was tevens commissielid bij de totstandkoming van de procescertificatie van de verwerking van keramische en betondakpannen, die onder auspiciën van IKOB-BKB plaatsvond. Ook was hij betrokken bij de totstandkoming van o.a. NEN 2480 (kwaliteitseisen, keurings- en beproevingsmethoden voor keramische dakpannen en hulpstukken).

Na zijn (relatief vroege) pensionering in 2000 was hij op zelfstandige basis actief als adviseur voor de hellende dakenbranche. Na verloop van tijd ging hij zich steeds meer toeleggen op zijn eerste passie: meubels. Hij richtte het adviesbureau INTEXAD (Interieur Exterieur Advies) op. Hij zocht altijd naar de meest effectieve en pragmatische oplossing. Hij bedacht, ontwierp en realiseerde in zijn dakentijd vaak demonstratiedaken voor stands of opleidingen (op een gegeven moment ook bijgestaan door zijn partner Loes). Na zijn pensionering maakte hij meubels en verbouwde hij o.a. een verenigingsgebouwtje in Spankeren. Het gebouw met een flauw hellend, bitumineus dak werd direct voorzien van dakpannen! Ook hielp hij zijn kinderen met diverse verbouwingen.

Bescheiden als hij was, vroeg hij zich bij de toekenning van de steilDAK Oeuvreprijs in 2020 af of dat wel nodig was: “Ik ben al zo lang weg uit de branche.” Het was de bedoeling hem de prijs te overhandigen tijdens de jaarlijkse feestavond voor de dakenbranche, maar die ging dat jaar niet door vanwege de coronacrisis. Hij ontving de prijs daarom in zijn huis in Spankeren, in het bijzin van dochter Annemarie en broer Theo. Laatstgenoemde vertelt dat hij altijd trots is geweest op zijn broer. “De eerste keer dat ik hem in functie zag, was toen hij als technisch adviseur van NEDACO een inleiding gaf aan de mts waar ik toen mijn opleiding volgde. Op een gegeven moment richtte hij zich tot mij: ‘Wat vind jij ervan, broer?’ Alle hoofden draaiden mijn kant op, ik glom van trots. Diezelfde trots had ik ook toen hij zijn oeuvreprijs kreeg toegekend.”

Met Cees Verburg is een beminnelijke persoon heengegaan.

Zijn bijdrage aan de ontwikkeling van het vakmanschap in de hellende dakenbranche is van blijvend belang geweest.