Roofs 2024-04-76 Vastgoedmakelaar in Vlaanderen

Roofs Revisits...

In ‘Roofs revisits…’ zoekt Roofs oudgedienden uit de dakenbranche op, en worden in het verleden beschreven projecten opnieuw bekeken. Vorige maand bezochten we het dak van de Mall of the Netherlands in Leidschendam opnieuw. In dit vierde deel nemen we opnieuw contact op met Dirk Lahuis. Hij was van 2000-2015 het gezicht van de Nederlandse Dakdekkers Associatie (NDA). Tegenwoordig is hij, als directeur-eigenaar van Immo Point Lahuis in het Belgische Wuustwezel, vastgoedmakelaar, actief in België en Spanje.

Tekst: Edwin Fagel

In februari 2000 werd Dirk Lahuis als interim aangesteld als managing director van de Nederlandse Dakdekkers Associatie (NDA). Hij was toen al managing director geweest van respectievelijk Rockwool Benelux en Esha Waterproofing. Zijn vertrek in januari 2015 was voor velen een verrassing.

Zelf vertelt hij daarover dat dit vertrek een lange aanloop had. “Na een leerperiode in een functie heb je altijd een periode waarin het nieuwe en de mate van routine in balans zijn. Daarna opereer je steeds meer op basis van routine en dan wordt het steeds minder leuk. Al in 2008 overwoog ik een overstap naar de makelaardij, maar toen was de tijd vanwege de Kredietcrisis niet gunstig.” Omdat hij inmiddels een Vlaamse vrouw had leren kennen, zocht hij een betrekking in Vlaanderen. Na de verplichte leer- en stageperiode, nam hij in 2016 de vestiging van Immo Point in Wuustwezel over. Het bureau is actief in zowel de particuliere als professionele markt (verkoop en huur). Via MASA International is het bedrijf ook actief in Spanje.

Belgische woningmarkt

Als je Dirk Lahuis tegenwoordig spreekt, valt op dat hij inmiddels klinkt als een Vlaming. “Er wordt vaak gezegd dat het voor een Nederlander moeilijk is om succes te hebben in België. Dat heb ik ook ondervonden, ook al omdat diegene die met het kantoor Wuustwezel was begonnen 400 meter verder voor haarzelf begon. Die aardige Vlaamse verkopers hadden dat er voor het gemak maar even niet bij verteld.

Ik ben franchisenemer van een Vlaamse organisatie, dat scheelt een boel. Het is overigens heel leuk om nu de rol van de kritische franchisenemer te mogen spelen en af en toe nog eens een déjà vu-momentje te hebben.”

De Belgische woningmarkt heeft volgens Lahuis een lastig eerste half jaar van 2023 gekend, waarbij de markt volledig stil viel. Op dit moment is er weer sprake van een redelijke normale omzet, maar met een kwetsbaar evenwicht. Daar zijn verschillende factoren voor aan te wijzen. België is laat begonnen met de verduurzaming van woningen en is nu bezig met een inhaalslag. Dat maakt de aanschaf van een nieuwe woning of bedrijfspand veel duurder. Om Vlaanderen niet nog slechter te laten scoren dan dat het al doet, is men er op z’n Belgisch ‘creatief’ mee omgegaan, wat betekent dat de energielabels in Vlaanderen andere waarden vertegenwoordigen dan in de rest van Europa en zelfs ten opzichte van Brussel en Wallonië. Een D-label in Vlaanderen vertegenwoordigt eenzelfde waarde als een E-label of lager in Nederland. Hetzelfde geldt eigenlijk voor asbestverwijdering. Waar de toepassing van asbest in Nederland al sinds de jaren tachtig is verboden, is dit in België pas sinds 2001 het geval. De regels voor asbestverwijdering zijn ook minder streng, hier is jarenlang eenvoudigweg geen beleid op gevoerd. Om in de pas met Europa te blijven, wordt ook op dit gebied de regelgeving aangescherpt, wat eveneens de markt drukt.”

“Wat zeker ook niet geholpen heeft, is de uitgifte van de staatsbon. Een gesubsidieerde mogelijkheid voor burgers om geld te lenen aan de overheid over een termijn van één jaar en dat in plaats van spaargeld op de bank. De Belg is traditioneel een grotere spaarder en investeerder in vastgoed dan de Nederlander. Dit geld is aan de woningmarkt onttrokken, omdat dit kapitaal tijdelijk niet aan onroerend goed kan worden besteed. Daarmee staat de markt feitelijk ‘on hold’.”

Vergeleken bij Nederland is de wooncrisis in België nog niet zo groot, maar Lahuis ziet wel dat het tekort aan betaalbare koopwoningen en huurwoningen ook bij onze Zuiderburen oploopt.

Dakenbranche

Begonnen als een inkopersorganisatie, heeft de Nederlandse Dakdekkers Associatie (NDA) zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een complete serviceorganisatie, die voor de aangesloten dakdekkersbedrijven de meest uiteenlopende randvoorwaarden verzorgt. Denk daarbij aan veilig werken op hoogte, kwaliteitsborging, duurzaamheid en de administratie. Tegenwoordig is het kantoor gevestigd in Amersfoort: Lahuis werkte voornamelijk vanuit Almere, waar het zogeheten Dak Informatie en -Advies Centrum (DIAC) was ingericht. Het fysieke informatiecentrum bestaat al sinds de verhuizing naar Amsterdam (in 2014) niet meer, maar het adviescentrum is nog steeds actief. “Mijn tijd bij de NDA was heel dynamisch en ik ben trots op wat we in die periode hebben bewerkstelligd,” aldus Lahuis. “Mijn opvolgers hebben volgens mij op een goede manier voortgebouwd op de basis die destijds is gelegd.”

In 2021 vierde NDA het 40-jarig jubileum. Als ‘officieuze generale’ voor het jubileumjaar werd al in 2019 een reünie georganiseerd in het WTC in Almere. Lahuis geeft aan blij en dankbaar te zijn dat hij voor de NDA heeft mogen werken. In hoeverre volgt Lahuis de Nederlandse dakenbranche op dit moment nog? “Helemaal niet,” antwoordt hij. “Ik ben eenvoudigweg met andere dingen bezig. Hier in België krijg je lang niet alle nieuwtjes mee en kom ik ook niet zoveel mensen uit mijn dakentijd tegen. Af en toe gebeurt dat wel en dat is leuk: dan word ik in grote lijnen bijgepraat. Maar ik heb mijn draai hier goed gevonden: het bevalt me erg goed als inwoner van en vastgoedmakelaar in Vlaanderen!”