Roofs 2000-03-08 Rotterdamse Stichting Volkswoningen kiest buiten en binnen voor zink

Zink: ongekunsteld materiaal dat door de jaren heen verweert, vergrijst en steeds mooier wordt. Paul de Vroom, architect bij DKV, had eigenlijk nooit eerder met zink gewerkt, maar voelde zich er wel door aangetrokken. Na wat experimenten hakte hij de knoop door. Zink zou één van de dragers worden van het ontwerp van het nieuwe gebouw van de Stichting Volkswoningen in Rotterdam. Van buiten maar ook aan de binnenkant.

De gevel is een muur opgetrokken uit oranje-rode en paars gesinterde, kolengestookte bakstenen waarvan de laatste net te dicht bij het vuur hebben gelegen en zo hun kleur hebben gekregen. Een strakke lijn die op diverse plaatsen is onderbroken door de uitgespaarde hoofdentree van glas en ook door de ramen die dieper liggen, eruit steken of juist gelijk zijn aan de gevel. Verschillende functies binnen de Stichting Volkswoningen zijn terug te vinden in de vorm. De rechthoekige erker met horizontale zinken beplating aan de rechterzijde van het gebouw is de bestuurskamer en de vleugel aan de linkerzijde, eveneens van zink, is het kantoorgedeelte. Een rechthoekige toren van antraciet stuc vormt de verbinding tussen de directievertrekken, de erker en de vleugel. Hierin bevinden zich de trappen, de liften, de toiletten en de magazijnen. Helemaal bovenin is de kantine die weids uitzicht geeft op het beheergebied van de Stichting: Prinsenland.

Mooi in eenvoud

"DKV ontwerpt mooie, maar toch ingetogen gebouwen. De stijl is duurzaam, ruimtelijk en rustgevend", verklaart Jaap Boogaard, algemeen directeur van de Stichting Volkswoningen in Rotterdam, zijn keuze voor DKV. "Ook in de sociale woningbouw, zoals Prinsenland, hebben wij moderne architectuur niet geschuwd. Het kantoor van de stichting moest mooi zijn in eenvoud en niet door uitbundigheid." Zo zit de oudste woningcorporatie van Rotterdam (1909) inmiddels al weer vijf jaar in het pand aan de Alexanderlaan in Rotterdam.

Bij het ontwerp van het gebouw is rekening gehouden met de stedenbouwkundige situatie. "Het nieuwe gebouw van de Stichting Volkswoningen ligt precies op het grensvlak van grootschalige en kleinschalige bebouwing", legt Paul de Vroom uit. "De strakke gevel sluit aan bij de brede weg, de metrolijn en de flats uit de jaren zestig aan de voorzijde. Aan de achterzijde brengt meer detail in het gebouw harmonie met een wat landelijker gebied met veel groen en oude huizen. Geïnspireerd door de boerenhoeve is gekozen voor een soort binnenhof met een parkeerplaats die via een poort te bereiken is."

Daarnaast is natuurlijk het programma van eisen van de opdrachtgever een belangrijke richtlijn bij het ontwerp. "De bedrijfsfilosofie moet in de vorm terug te vinden zijn. De Stichting Volkswoningen is een open organisatie en heeft een duidelijke publieksfunctie", vertelt De Vroom verder. "Daarom is het districtkantoor opgenomen in het hoofdkantoor. Bezoekers en medewerker ontmoeten elkaar op de begane grond en kunnen elkaar zien doordat op de eerste verdieping een loopbrug is aangebracht."
Stichting Volkswoningen staat erom bekend veel zorg te besteden aan haar 17.000 verhuureenheden. "We zijn daarom kritisch op de materialen die we kiezen en zink is praktisch onderhoudsvrij." De keuze van materialen en vormen aan de buitenkant van het gebouw zijn binnen consequent doorgezet. Zo is bij de afwerking van de ramen en de balies in de hal en in de kantine zink gebruikt.

Bovenstaand verhaal is eerder gepubliceerd in Duurzaam Bouwmetaal.