Roofs 2018-06-03 Rookgordijn

column

De dakenbranche heeft de laatste tijd aan aandacht op tv niet te klagen. Sinds enkele weken kan men op RTL Z de serie ‘How it’s Done’ volgen. Een groot aantal bedrijven uit onze branche presenteert zich tijdens de afleveringen met hun activiteiten. Het is een prachtige kans om de buitenwereld te laten zien waar we in onze branche zoal mee bezig zijn.

Mede daarom is dit vakblad één van de sponsors van het programma. Wie op tijd de tv aanzet, ziet aan het begin van elke aflevering verschillende bekende logo’s voorbij komen, waaronder dat van Roofs. Een diepe, warme voice-over ­benadrukt het nog eens: ‘Dit programma wordt mede ­mogelijk gemaakt door Roofs, het vakblad voor de dakenbranche’. Heerlijk om voor het slapen gaan nog even naar te luisteren.

‘How it’s Done’ wordt op de zaterdagen aan het eind van de middag uitgezonden en de herhalingen worden op de dinsdagen tijdens de lunch en de donderdagen in de ochtend afgespeeld. De kans dat u dan met een biertje en een schaaltje chips voor de tv zit, is niet zo heel groot, maar gelukkig hebben we altijd nog ‘Uitzending gemist’.

Voor de uitzendingen van respectievelijk De Monitor (22 mei) en Zembla (23 mei) had ik wél de versnaperingen binnen handbereik, maar het kwam er niet van om echt rustig ­achterover te leunen. Je hoort wel eens dat angst één van de motoren van de journalistiek is en daar waren beide uitzendingen mooie voorbeelden van. De Monitor bracht in beeld welke dramatische consequenties het Asbestdakenverbod per 2024 kan hebben voor particuliere huisbezitters. De vraag die werd opgeworpen, was of het verbod, en de veelal ingrijpende gevolgen ervan, wel opweegt tegen de omvang van het probleem dat het wil oplossen. Wordt het verbod niet te veel ingegeven door angst? Moet er niet meer rationeel naar het onderwerp worden gekeken?

De uitzending van Zembla was een bondige ­samenvatting van de discussie, die al vele jaren gaande is, over de mate waarin dakmaterialen ­bijdragen aan de ontwikkeling van een brand. Wie dit vakblad een beetje volgt, weet dat het onderwerp met enige regelmaat terugkeert. Nog in het januarinummer van dit jaar hebben we de diverse standpunten en argumenten flink de ruimte gegeven. En terecht, het is een bijzonder belangrijk onderwerp.

Vrijwel gelijktijdig met de Zembla-uitzending maakte de BBC bekend dat uit eigen onderzoek blijkt dat het isolatiemate­riaal in de Grenfell Tower in Londen was verkocht als een brandveilig materiaal. Het materiaal was getest en goedgekeurd in combinatie met een bepaald soort bekleding die bij de toepassing in de Grenfell Tower ontbrak. Op 14 juni 2017 kwamen (volgens de BBC als gevolg van de giftige ­stoffen die uit het isolatiemateriaal ­vrijkwamen) 72 mensen om het leven, de meesten door verstikking. Dat is in één woord verschrikkelijk, zeker omdat de ramp niet zou hebben plaatsgevonden als de betrokken bouwers integer hadden gehandeld.

In dat opzicht roept de Zembla-uitzending een ­ongemakkelijk gevoel op. Hoe integer, om dat woord maar even te blijven gebruiken, is de Nederlandse bouwwereld eigenlijk? Ik heb de hele uitzending naar mensen zitten kijken die belangen beschermden. Dat is natuurlijk begrijpelijk, maar je vraagt je af of het hoogste belang, dat van de veiligheid en ­gezondheid van de gebruikers van een gebouw, niet te veel uit het oog wordt verloren. Al vele jaren wordt over dit onderwerp een in hoge mate technische discussie gevoerd. Hoe zinnig de respectievelijke argumenten ook mogen zijn, het praktische effect ervan is dat de discussie vooral (vergeef me de woordspeling) een rookgordijn heeft ­opgetrokken. Wie weet nog waar hij aan toe is?

Uiteindelijk is de bouw in zijn geheel alleen maar geholpen bij volledige transparantie van alle betrokken partijen.
In het novembernummer van Roofs zal in een special ­‘Brandveiligheid’ de ruimte worden geboden aan alle ­partijen om de standpunten toe te lichten.

Edwin Fagel